Dzień dobry!
Bardzo proszę o pomoc w rozstrzygnięciu tej kwestii.
Słownik języka polskiego PWN podaje:
Farba klejowa – farba będąca mieszaniną barwnika i rozcieńczonego kleju roślinnego lub zwierzęcego, stosowana głównie do malowania ścian wewnątrz budynków.
a np.
Farba wodna – mieszanina kredy pławionej, farb malarskich suchych itp. z roztworami lub emulsjami wodnymi.
Czyli klej, woda jest jednym ze składników, spoiwem.
W sformułowaniu zaprawa klejowo-szpachlowa widzę więc jakby nierównoważność członów:
klejowa – spoiwem jest klej, klej jest składnikiem
szpachlowa – służąca do szpachlowania
Czy nie powinno być zatem: „zaprawa klejąco-szpachlowa”, czyli taka, która przykleja i jednocześnie służy do wyrównywania drobnych uszkodzeń lub nierówności jakiejś powierzchni, czyli szpachlowania. Ale wtedy mamy imiesłów i przymiotnik.
Z drugiej strony „klejowo-szpachlowa” jest chyba utworzone na zasadzie analogii do np. cementowo-wapniowa” i lepiej też brzmi, bo oba człony podobnie się kończą.
Która z tych form „klejowo-szpachlowa” czy „klejąco-szpachlowa” jest zatem bardziej poprawna?
Z góry dziękuję za odpowiedź.
Z poważaniem
Ma Pani zapewne rację, interpretując określenie zaprawa klejowo-szpachlowa jako utworzone na zasadzie analogii do np. zaprawa cementowo-wapniowa. Jest to jednak analogia pozorna. W drugiej ze wskazanych nazw wskazuje się bowiem składniki zaprawy, podczas gdy w w pierwszej chodzi o wymienienie dwu funkcji danej substancji, za pomocą której można przykleić do ściany i zaszpachlować styropian. Zatem rzeczywiście forma zaprawa klejąco-szpachlowa zdecydowanie trafniej oddaje istotę rzeczy. Zresztą wielu producentów właśnie tak nazywa swój produkt.
Izabela Różycka