Dzień dobry
Zastanawiam się czy istnieje w jęz. polskim konstrukcja, która wygląda mi na (tu proszę mi wybaczyć niefachowe określenie) formę osobową imiesłowu przysłówkowego uprzedniego (czyli coś co istnieje np. w j.rosyjskim) np.: „Widzę zawodnika, ukończywszego (czyli tego, który ukończył) wyścig”.
Jeśli taka forma nie istnieje (nie spotykana raczej, choć istnieje słowo „zmartwychwstały” więc chyba zachowana w jakieś szczątkowej formie), to gdybyśmy ją chcieli wprowadzić, to która z form byłaby poprawniejsza: „ukończywszego” czy „ukończyłego” ?
Z góry dziękuję i pozdrawiam.

Chodzi Panu chyba nie tyle o formę osobową, ponieważ imiesłowy to formy czasownika nieodmieniające się przez osoby, ale raczej po prostu o imiesłowy odmienne. W przykładzie, który został przytoczony, hipotetyczna forma imiesłowu użyta została w bierniku. We współczesnym języku polskim istnieją 4 imiesłowy, a możliwość ich tworzenia w dużej mierze zależna jest od aspektu czasownika, czyli tego, czy jest on dokonany czy niedokonany. Odmieniają się formy imiesłowów przymiotnikowych – czynnego i biernego, podczas gdy imiesłowy przysłówkowe są nieodmienne. Jeżeli chodzi o dokonany czasownik ukończyć, można utworzyć jego imiesłów przymiotnikowy bierny (ukończony) i przysłówkowy uprzedni (ukończywszy). Pozostałe dwa imiesłowy, czyli przymiotnikowy czynny i przysłówkowy współczesny można tworzyć tylko od czasowników niedokonanych, np. kończący i kończąc.

Jak z tego wynika, formy imiesłowów z przyrostkiem –wszy są nieodmienne, czyli forma, którą próbował Pan utworzyć, czyli „ukończywszego” jest niemożliwa. Z kolei formy z przyrostkiem –ły, typu posiwiały, sczerwieniały, zwiędły, umarły, oschły, zmartwychwstały, to rzeczywiście, historycznie rzecz biorąc, tzw. imiesłowy czynne czasu przeszłego, które odmieniają się przez przypadki, ale w języku polskim ze względu na to, że tworzone były tylko od niektórych czasowników, a dodatkowo pojawiały się w nich rozmaite zmiany znaczeniowe, bardzo wcześnie zaczęły być traktowane jako przymiotniki. Dodajmy, że czasownik ukończyć takiej formy nie miał. A zatem w języku polskim, jeżeli chcemy użyć dokonanego czasownika ukończyć, jedyną możliwą formą przytoczonego przez Pana zdania jest: Widzę zawodnika, który ukończył wyścig.

Izabela Różycka