Dzień dobry.
Proszę przypomnieć mi wyjątki w celowniku – Bogu, księdzu, i jeszcze są 10.
Jakie?
Dziękuję.
W celowniku liczby pojedynczej rzeczowników rodzaju męskiego dominuje końcówka ‑owi, a końcówkę ‑u przybiera tylko kilkanaście rzeczowników: Bogu, bratu, chłopcu, chłopu, diabłu, kotu, księciu, księdzu, lwu, ojcu, psu, światu, czartu, łbu, panu. Są również takie rzeczowniki rodzaju męskiego, które mają dwie poprawne formy w celowniku np. osłu i osłowi, orłu i orłowi, człeku i człekowi, katu i katowi, kwiatu i kwiatowi, popu i popowi. Trzeba jednak zauważyć, że w przypadku takich równoległych końcówek fleksyjnych ekspansywna jest końcówka -owi. Coraz bardziej widoczna jest tendencja do rezygnowania z końcówki -u. Wskazuje na to chociażby fakt, że Wielki słownik języka polskiego PAN nie notuje już np. form człeku, kwiatu, popu, a jedynie człekowi, kwiatowi i popowi.
Anita Pawłowska-Kościelniak