Dzień dobry,
od kilku dni zastanawiam się nad różnicą między przymiotnikami: „wieczny” i „nieśmiertelny”. Jedna osoba powiedziała mi, że coś nieśmiertelnego musiało się kiedyś zacząć w przeciwieństwie do rzeczy wiecznej, która nie miała początku, była i będzie zawsze. Niestety nigdzie nie znalazłam potwierdzenia tego zdania, dlatego liczę na Pańską pomoc.
Aby zobrazować różnicę znaczeniową między przywołanymi wyrazami, najlepiej odwołać się do ich definicji odnotowanych w słownikach. I tak w wydanym w 2018 roku „Wielkim słowniku języka polskiego PWN” pod red. S. Dubisza nieśmiertelny to a) książk. 'niepodlegający śmierci, nieumierający, wiecznie żyjący’; b) 'mający trwałą, nieprzemijającą wartość, żyjący zawsze w pamięci ludzkiej; wiekopomny, niezapomniany’; c) przen. 'ciągle obecny gdzieś, stale powracający w niezmienionym kształcie, niepodlegający zmianom’, z kolei wieczny definiowany jest jako a) 'nieograniczony w czasie, niemający początku ani końca, zawsze trwający; nieskończony’; b) 'stale się powtarzający, ciągły, nieustanny’. Sugestia, że coś wiecznego nie miało początku, jest zatem trafna. Przy okazji warto podkreślić, że mimo iż znaczenie obu przymiotników jest zbliżone, to mają one inną łączliwość i nie należy używać ich wymiennie.
Katarzyna Burska