Dzień dobry.
Mam pytanie o odmianę nazwiska amerykańskiego psychologa o nazwisku McCrae: Mówimy o wymiarach osobowości w ujęciu modelu Costy i McCrae czy Costy i McCrae’a? Biorąc pod uwagę wymowę (makkrej), sądziłabym, że należy użyć formy z apostrofem i zakończeniem -a, jednak w tytułach większości tekstów naukowych odwołujących się do jego badań nazwisko to pozostaje nieodmienione. Rozumiem też, że w zestawieniu z imieniem można odmianę pominąć, jednak mam wrażenie, że problematyczna jest tu postać dopełniacza.
Z góry dziękuję za odpowiedź

Przy ocenianiu, czy dane nazwisko się odmienia, czy nie, bierzemy pod uwagę jego wymowę. Tak jak Pani napisała, nazwisko McCrae powinno być odmieniane (jak np. rzeczownik wodzirej), ponieważ w wymowie kończy się na głoskę j. Problem pojawia się wtedy, kiedy chcemy tak odmienioną formę napisać. Następuje wówczas zbieg trzech liter oznaczających samogłoski Crae’a, Crae’u, Crae’owi itp., co wygląd trochę dziwnie, ponieważ w języku polskim takie połączenia samogłoskowe nie występują. Jednak, o ile to nazwisko odmieniamy, tak właśnie powinniśmy je zapisywać. W przytoczonym przez Panią kontekście, tj. w zestawieniu z nazwiskiem innego badacza, odmiana tej nazwy osobowej jest moim zdaniem konieczna, ponieważ forma Costy i McCrae (pierwsze nazwisko odmienione, drugie nie) sugeruje niezgodnie z prawdą, że drugą z przywołanych osób jest kobieta.

Izabela Różycka