Dzień dobry.
Moja wątpliwość dotyczy wyrazu „supernova” (supernowa, nova – obojętnie). Widzę, że odmienia się go przymiotnikowo (np. supernowej). Ale dlaczego, skoro „nova” to rzeczownik, a w takim razie w dopełniaczu powinno być „supernovy”. Dla uściślenia: odmianę znalazłem tylko w WSJP.
W Słowniku języka polskiego PWN możemy przeczytać, że supernowa to „gwiazda zmienna, której jasność wzrasta nagle wraz z wyrzucaniem przez nią zewnętrznych warstw materii”. Supernowa jest też definiowana jako pewien proces, w którym gwiazda przechodzi z jednego stadium swej ewolucji do innego. O ile dobrze pamiętam, nazwa supernova wywodzi się od pojawienia się na niebie nowych zjawisk świetlnych, które zostały zaobserwowane i opisane przez takich astrologów, jak Tycho Brache czy Johannes Kepler. Z czasem okazało się, że obserwatorzy nie byli świadkami nowych obiektów kosmicznych, a ich ostatniego stadium, czyli wybuchu gwiazd. W każdym razie leksem supernowa, choć jest rzeczownikiem, posiada strukturę przymiotnikową, stąd i odmiana przymiotnikowa. W języku polskim istnieje wiele leksemów rzeczownikowych, które z uwagi na budowę przymiotnikową, przyjmują końcówki fleksyjne typowe właśnie dla przymiotnika, np. salowa, krawcowa, myśliwy, woźny, przewodniczący itd.
Pozdrawiam serdecznie
Anna Sokół-Klein