Szanowni Państwo, moje pytanie dotyczy nazwy własnej „Nauki o bezpieczeństwie” określonej w dokumencie normatywnym – rozporządzeniu Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego. Z powyższego wynika, że jest to liczba mnoga. Natomiast w użyciu pojawia się często pojęcie „Rada Dyscypliny Nauki o Bezpieczeństwie” co raczej wskazuje na liczbę pojedynczą nazwy tej dyscypliny. Moim skromnym zdaniem nazwa tej rady powinna brzmieć: „Rada Dyscypliny Nauk o Bezpieczeństwie” z zachowaniem liczby mnogiej. Proszę o wyjaśnienie jak powinno być poprawnie?
Z uszanowaniem
Czesław Jarecki
Zbadajmy inny analogiczny przykład, ale spróbujmy go skrócić: M. dyscyplina nauki humanistyczne, D. dyscypliny nauki humanistyczne, C. dyscyplinie nauki humanistyczne (nie: naukom humanistycznym), B. dyscyplinę nauki humanistyczne, N. dyscypliną nauki humanistyczne (nie: naukami humanistycznymi). Jeśli przyjrzeć się funkcjonowaniu przywołanego przeze mnie połączenia, można zauważyć, że inicjalny rzeczownik, niezależnie od tego, w jakiej formie gramatycznej jest postawiony, łączy się z tą samą formą frazemu nauki humanistyczne. Łączliwość tę lepiej uwydatni zdanie: Z dyscypliną nauki humanistyczne (nie: z dyscypliną naukami humanistycznymi) mamy problem. Operując pojęciem językoznawczym, moglibyśmy wskazać, że utworzone przeze mnie połączenie oparte jest na zasadzie tzw. składni rządu. Ten sam rodzaj związku składniowego należałoby teraz przenieść od przywołanej przez Pana nazwy. Co prawda jest ona wzbogacona o jeden rzeczownik (Rada), ale zasada jej użycia będzie analogiczna. Słowem – poprawna postać to Rada Dyscypliny Nauki o Bezpieczeństwie.
Łączę pozdrowienia
Bartłomiej Cieśla