Moje pytanie dotyczy fraz dwuczłonowych laczonych myslnikiem, w których po jednej stronie (lub obydwu) występuje nazwa złozona z więcej niż jednego słowa, np. „umowa o partnerstwie UE – Organizacja Państw Afryki, Karaibów i Pacyfiku” lub „porozumienie UE-Bałkany Zachodnie”.
Czy jeden z tych zapisów – ze spacjami lub bez – należy uznać za nieprawidłowy lub własnie za obowiązujący?
W przypadku zbitek, gdzie po każdej stronie jest jedno słowo lub skrót np. „UE-USA”, „Polska-Senegal”, wydaje się, że zapis bez spacji jest jedynym akceptowalnym (czy tak?).
Ja zastosowalabym takze taki zapis do przykladow w pierwszym zdaniu. W przeciwnym wypadku uzyskujemy niejasny zapis sugerujący wyjaśniająco-doprecyzowujący charakter drugiego członu, co wyglada i czyta sie zle, a nawet myląco, zwlaszcza w nagłówkach.
W wyrażeniach słownych ukazujących relacje między stronami, na przykład osobami, państwami, instytucjami, zgodnie z zasadami edytorskimi możemy użyć:
- pauzy lub półpauzy bez spacji, np. mecz Polska—Wyspy Owcze, Polska–Wyspy Owcze,
- pauzy lub półpauzy z obustronnymi spacjami, np. relacje kobieta — mężczyzna, kobieta – mężczyzna.
Nie zaleca się stosowania dywizu (jak przytoczone w pytaniu przykłady UE-USA, Polska-Senegal), ponieważ w przypadku nazw wieloczłonowych mogłoby być to mylące dla odbiorcy (np. Nowak-Sikorska-Majewska – trudno byłoby rozstrzygnąć, o ile osób chodzi: trzy czy dwie, z których jedna ma nazwisko dwuczłonowe?).
Powyższe zasady dotyczą także nazw wieloczłonowych, czyli poprawny zapis to (w zależności o tego, na którą kreskę poziomą się zdecydujemy: półpauzę czy pauzę): porozumienie Unia Europejska – Bałkany Zachodnie, Unia Europejska — Bałkany Zachodnie, Unia Europejska–Bałkany Zachodnie, Unia Europejska—Bałkany Zachodnie.
O innych zastosowaniach myślnika warto poczytać w książce Adama Wolańskiego Edycja tekstów. praktyczny poradnik.
Katarzyna Burska