Dzień dobry, teraz wiele słyszymy o magazynach szczepionek w Wąwale, jak odmieniać przez przypadki mieszkańca WĄWAŁU?
Aby odmienić przez przypadki nazwę mieszkańca, najpierw trzeba ustalić, jaką przyjmie formę. Nazwy mieszkańców miast, osiedli i wsi tworzymy w języku polskim poprzez dodanie do podstawy słowotwórczej formantów -anin (łodzianin), -ak (olsztyniak), -czyk (brukselczyk). Ostatni formant wykorzystywany jest zwłaszcza przy tworzeniu nazw mieszkańców miast niepolskich. Formanty -anin i -ak, używane do tworzenia derywatów od rodzimych nazw miejscowych, wprowadzają zróżnicowanie stylistyczne: pierwszy służy do konstruowania nazw neutralnych, drugi wprowadza nacechowanie potoczne (por. warszawianin i warszawiak, poznanianin i poznaniak). Niejednokrotnie obie te formy funkcjonują równolegle w przestrzeni publicznej (np. krakowianin i krakowiak, olsztynianin i olsztyniak), co potwierdzają sami mieszkańcy tych miast. Warto jeszcze zaznaczyć, że od niektórych nazw nie tworzy się nazw mieszkańców, funkcjonują one w postaci analitycznej, np. mieszkaniec Oslo. Oczywiście formą opisową można posłużyć się do nazwania mieszkańca każdej miejscowości, nawet jeśli istnieje jej syntetyczny odpowiednik.
Potencjalna forma nazywająca mieszkańca wsi Wąwał to zatem wąwalanin, nie jest ona jednak poświadczono słownikowo, w korpusach języka polskiego można spotkać jedynie opisowe mieszkaniec Wąwału. Odmiana wyrazu wąwalanin w liczbie pojedynczej byłaby następująca: D. wąwalanina, C. wąwalaninowi, B. wąwalanina, N. wąwalaninem, Ms. wąwalaninie, W. wąwalaninie!, w liczbie mnogiej zaś: M. wąwalanie, D. wąwalan, C. wąwalanom, B. wąwalan, N. wąwalanami, Ms. wąwalanach, W. wąwalanie!
Katarzyna Burska