Dzień dobry, mieszkam w miejscowości Słup, powiat średzki, gmina Środa Śląska (dolnośląskie). Odkąd pamiętam wszyscy mieszkańcy miejscowości, od najmłodszego do najstarszego, odmieniali nazwę jako „w Słupiu”, „ze Słupiem” tak jakby nazwa wcale nie odnosiła się do słupa jako elementu konstrukcyjnego. Przyjęło się to do tego stopnia, że nawet na obradach gminy używano tejże odmiany. Miejscowość wzmiankowano w 1215 roku jako Zlup, a w 1382 roku pod nazwą Schlup. Przed 1945 funkcjonowała jako Schlaupe.
Ostatnio pewien uczony Pan zwrócił mi uwagę, że „nawet nie wiem gdzie mieszkam skoro w taki błędny sposób odmieniam nazwę”, problem w tym że w okolicy wszyscy tak odmieniają tę nazwę, jedynie obcy będący tutaj pierwszy raz odmieniają ją w sposób określający normalny słup przykładowo stojący przy drodze.
Czy w takim przypadku można powiedzieć, że „lokalna wymowa” staje się obowiązującą i nie popełnia błędu językowego ten kto ją stosuje?
Odmianę miejscowości Słup możemy sprawdzić w Słowniku nazw miejscowości i mieszkańców pod red. M. Łazińskiego. Otóż w dopełniaczu liczby pojedynczej wspomniany leksem ma końcówkę -a (Słupa). Potwierdza to też Wykaz urzędowych nazw miejscowości i ich części. Z kolei w miejscowniku mamy zakończenie -e (w Słupie). Zgadzam się jednak ze stwierdzeniem, że ludność miejscowa nierzadko stosuje inne formy fleksyjne niż te, które zalecane są przez urzędowe wykazy czy wydawnictwa poprawnościowe. W wielu sytuacjach to właśnie uzus (zwyczaj językowy) decyduje o odmianie nazw miejscowości. Szczególnie widoczne jest to w lokalnych formach dopełniacza, które za sprawą częstotliwości użycia stają się obowiązujące. Jeśli jednak chodzi o odmianę miejscowości Słup, rekomenduję, by kierować się wzorcem odmiany obecnym w słowniku.
Pozdrawiam serdecznie
Anna Sokół-Klein