W poniższym długim zdaniu – jest to tylko fragment monologu wewnętrznego – chodzi mi o interpunkcję ostatniego trzonu zdania:
,,bo od tego się rośnie i wzlatuje i zapada i tak naprawdę nie umiera,,.
Moim zdaniem zbędne są przecinki. Czy słusznie?
Jawnogrzeszny prąd, przepływający ciało od północy do południa, silniejszy od pokoju i wojny, od wschodu do zachodu, racz uśmiechnąć się Panie, bo od tego się rośnie i wzlatuje i zapada i tak naprawdę nie umiera.
Dziękuję i pozdrawiam,
Andrzej Coryell
Co prawda nie rozdziela się przecinkami dwu zdań współrzędnych połączonych spójnikiem i, jednak jeżeli ten spójnik zostanie powtórzony dwa lub więcej razy, wówczas przed powtórzonym spójnikiem przecinek należy postawić, a zatem fragment, o który Pan pyta powinien być zapisany jako: ,,bo od tego się rośnie i wzlatuje, i zapada, i tak naprawdę nie umiera,,.
Izabela Różycka