Witam
Bardzo chciałbym się dowiedzieć jaka jest poprawna odmiana słowa „łupek”. Mówi się łupka czy łupku? Słowniki podają tę drugą formę, ale brzmi ona jakoś dziwnie i nigdy nie słyszałem, żeby ktoś tak mówił. Dziękuję.

Rzeczowniki nieżywotne rodzaju męskiego mają w dopełniaczu liczby pojedynczej końcówki -a albo -u. O tym, która z tych końcówek pojawi się w określonym rzeczowniku, decydują czynniki znaczeniowe, jednak nie są one ścisłe, stąd częste wahania przy tworzeniu formy tego przypadka. Można jednak zaobserwować pewne regularności, które stają się podstawą rozstrzygnięć poprawnościowych zamieszczanych następnie w słownikach. Rzeczowniki niepoliczalne, a dokładniej nazwy substancji, w zdecydowanej większości mają w dopełniaczu końcówkę -u (piasku, żwiru, cukru, miału, barszczu, żuru, koniaku, siarczanu, potu, śluzu, iłu, ługu, cynamonu itp., chociaż np. żużlu lub żużla czy tylko węgla) Łupek to w potocznym rozumieniu też nazwa substancji, a zatem temu rzeczownikowi przypisana została końcówka -u.

Forma łupku może, jak Pan pisze, brzmieć „dziwnie” dlatego, że rzeczownik ten częściej używany jest w liczbie mnogiej, więc z jego odmianą w liczbie pojedynczej nie jesteśmy oswojeni.

Izabela Różycka