Dzień dobry,
chciałam poprosić o wsparcie w kwestii odmiany hiszpańskich nazwisk.
Proszę o skorygowanie ewentualnych błędów w moim podejściu do tematu.
1. Z nazwiskami lub imionami zakończonymi na spółgłoskę zwykle nie ma problemu, odmieniają się analogicznie do polskich.
2. Imiona żeńskie zakończone na spółgłoskę, -o lub -e są nieodmienne (np. Guadalupe, Rosario, Soledad). Pozostałe imiona żeńskie należy odmieniać.
3. Nazwiska/imiona męskie zakończone na -o: czytałam gdzieś, że mogą być odmieniane, ale nie muszą. W praktyce imiona zwykle odmieniam, a nazwiska nie, np. Pablo Montenegro, Miejsc. o Pablu Montenegro (czy powinno być Pablu Montenegrze???). Inny przypadek: Francisco Franco. Czy w wypadku odmiany w pisowni pojawi się „k” (np. Hitler spotkał się z Franciskiem Frankiem/Franciskiem Franco)?
4. Imiona/nazwiska zakończone na „e” akcentowane zawsze pozostają nieodmienne (np. Jose).
5. Imiona męskie zakończone na „e” nieakcentowane, np. Jorge, Enrique. Czy zawsze muszą być odmieniane? (Poszłam z Jorge/Jorgem/Enrique/Enriquem do kina.Przyglądam się Enrique/Enriquemu.) Mam wrażenie, że większość osób nie odmienia tych imion.
6. Ostatnio ktoś zwrócił mi uwagę, że niewłaściwie odmieniłam w miejscowniku nazwisko Jose Clemente Orozco. W mojej wersji miejscownik wyglądał tak samo jak mianownik, jako poprawną formę podano mi Jose Clementem Orozcu. Czy tak właśnie powinno to brzmieć? W języku mówionym nigdy nie spotkałam się z taką odmianą tego nazwiska (lub innych analogicznych). Wydaje mi się, że zamiast ułatwiać zrozumienie w tym wypadku odmiana wręcz je utrudnia.
7. Czy obowiązujące w tym temacie reguły są jednoznaczne czy też pozostawiają pewne pole dla indywidualnych preferencji?
Obowiązujące w tym temacie reguły niestety nie zawsze są jednoznaczne. Należy jednak pamiętać, iż język polski jest językiem fleksyjnym. W związku z tym językoznawcy zalecają odmienianie nazwisk i imion, jeśli tylko jest to możliwe.