Dzień dobry,
z którego paradygmatu powinniśmy skorzystać przy odmianie nazwy własnej: Ulcinj (miejscowość w Czarnogórze). Zastanawiam się, czy w dopełniaczu liczby pojedynczej będzie: z Ulcinja / Ulcinju.
Obce nazwy geograficzne mogą występować w postaci spolszczonej lub oryginalnej. Zgodnie z informacjami zawartymi w Wielkim słowniku ortograficznym pod redakcją Edwarda Polańskiego odmiana nazw spolszczonych opiera się na tych samych zasadach co odmiana rzeczowników pospolitych czy rodzimych nazw własnych. Znacznie bardziej skomplikowana jest odmiana nazw niespolszczonych, a do takich właśnie należy nazwa Ulcinj. Redaktorzy słowników zalecają, by nazwy słowiańskie odmieniać, ale jednocześnie zastrzegają się, że nieodmienne mogą pozostać nazwy, dla których nie można ustalić wzorca odmiany (np. Soczi). Słownik nazw miejscowości i mieszkańców pod redakcją Marka Łazińskiego nie zawiera nazw miast zagranicznych, jest jednak cennym źródłem wiedzy o różnych wzorcach odmiany nazw rodzimych kończących się na konkretne głoski (posiada Indeks a tergo). Gdyby sugerować się wymową nazwy miasta, która przyjmuje postać „Ulcyń”, wówczas należałoby ten toponim odmieniać tak samo jak rodzime nazwy typy Gostyń, Kosyń czy Otyń. Moglibyśmy wtedy powiedzieć, że jedziemy do Ulcinja (a może „Ulcynia”), a byliśmy w Ulcinju (czyli „Ulcyniu”). Problem jednak w tym, że nie ma aktualnie słownikowych potwierdzeń dla takiej spolszczonej nazwy tego miasta, zaś w Narodowym Korpusie Języka Polskiego Ulcinj pojawia się w wielu kontekstach, ale jedynie w formie nieodmiennej (Ulcinj).
Serdecznie pozdrawiam
Elwira Olejniczak